Zamek Žerotin, którego dwie wieże wpadną w oko chyba każdego odwiedzającego, jest pierwotnie drewnianą twierdzą z 14. Wieku, która była parę razy przebudowana.

Rozległy trójskrzydłowy obiekt, na planie w kształcie litery F, budowany po etapach w przeciągu 16. wieku w miejscu tutejszego zamku, który stał przy miejskiej fortyfikacji, niedaleko brany górnej, w południowo-zachodnim rogu obwodu średniowiecznego miasta. Podstąwą budowy był prawdopobnie kamienny dom władców z Krawarzy, zbudowany w 80. latach XIV. wieku. Ten był jeszcze w roku 1465 nazywany "propugnaculum", tzn. twierdza lub ufortyfikowany dom. Prawdopodobnie dlatego dopiero v 2. połowie 15. wieku odbudowali z niego władcy z Cimburka późno gotyczny dwuskrzydłowy zamek miejski. W roku 1500 odkupili starijiczinskie i nowojiczinskie posiadłości Žerotínovie. Ci prawdopodobnie już od początku 16. wieku przeprowadzali częściowe przeróbki zamku. Do rozleglejszych rekonstrukcji doszło bowiem dopiero w 30. i na początku 40. lat 16. wieku. Bedřich z Žerotína (właściciel posiadłości w latach 1533 - 1541)postanowił przenieść swoją siedzibę z Štramberka do Nowego Jicina, dlatego kazał przebudować i rozszerzyć Zamek Nowojicziński tak, aby odpowiadał nowym, renesansowym wymogom mieszkaniowym. Najwyraźniejsze przeróbki budowlane były przeprowadzone w głównym dzisiaj środkowym skrzydle.

Po roku 1558 przeszedł teraz już zamek renesasowy razem z posiadłością w majątek miasta, które zyskało w roku 1577 od cesarza Rudolfa II. zgodę używania go jako ratuszu i siedziby zarządzania posiadłością. Niedługo później, w 80. latach 16. wieku miasto kazało zbudować przy murach obronnych trzecie, zachodnie skrzydło z wysoką attyką o siedemnastu wieżach z latarniami wiec w zasadzie został dokończony plan w kształcie litery F. W przeciągu wojny tzydziestoletniej został zamek wyrabowany wojskami szwedzkimi i w roku 1678 spalony.

W przeciągu 17. i 18. wieku zostały przeprowadzone tylko małe przeróbki. W roku 1760 zostały zasypane wały i rowy a na ich miejscach powstały ogrody, później zabudowane. Ostatnie większe ingerencje budowlane, przy których została usuniąta attyka z wieżami nad zachodnim skrzydłem, można notować od lat 1868 ? 1869.

Część wstępna zamku, dostępna z ulicy 28. řína bramą przy domu nr. 52, jest na prawej stronie zamknięta parterowym skrzydłem w stylu współczesnym, na lewej stronie dwupiętrowym południowo-wschodnim skrzydłem, pierwotnie przyległym do murów obronnych.

Na parterze południowo-wschodniego skrzydła znajdują się prostokątne okna z kamiennymi nadokiennymi gzymsami. Piętro przerobione jest w stylu nowożytnym.

Środkowe (główne) skrzydło, dzielące część wstępną od części wewnętrznej dworu, jest trzypiętrowe z ślepym strychowym piętrem oddzielonym kordonowym gzymsem. Pod koronującym i kordynowym gzymsem zanjduje się okręgowy fryz. Na osi zachodniego muru środkowego skrzydła jest przejazd w stylu późnogotyckim na dwór wewnętrzny. Nad przejazdem znajduje się prostokątny wykusz z dwoma arkadami podpartymi słupami toskańskimi. Do wykuszu prowadzią kryte schody. Pod wykuszem znajduje się kamienna tablica z znakiem aliancyjnym budowniczych- Bedřicha z Žerotína i jego żony Libušy z Lomnicy. Powierzchnie muru na stronie wykuszu dzielą prostokątne okna renesansowe, w pierwszym piętrze zjednoczone, z kamiennymi gzymsami nadokiennymi.

Wschodnią fasadę środkowego skrzydła(ze strony wewnętrznego dworu) tworzą trzy części. Lewa krańcowa część jest dwupiętrowa, z pięcioma osiami okiennymi, środkowa i prawa część jest trzypiętrowa. W środkowej części znajdują się w pierwszym piętrze trzy osi okienne a na dole przejazd. Prawa krańcowa część nieco wyczniwa spoza linii fasady, w jej parterze są dwa renesansowe portale (siodłowy i prostokątny ),w pierwszym piętrze są krosztyny z zanikłego wykuszu i zupełnie na prawo jest płytki prostokątny akusz na kosztynach. Pod akuszem jest prostokątne okno renesansowe z częściowo dochowanymi pierwotnymi prętami kamiennymi. Fasady następnych skrzydeł, które zamykają wewnętrzny dwór są podzielone przez okna. W południowym oknie jest prostokątny portal, w zachodnim skrzydle znajduje się portal z półokręgową archiwoltą i prostokątny portal z 19. wieku. Północna strona dworu jest otwarta. Ostre zewnętrzne fasady zamku odpowiadają pierwotnej charakterystyce zamku jako twierdzy, która była częścią składową obwarowania miejskiego. Na północnym dworze dochowała się reszta attyki z dwoigiem rogowych wieży z lucernami w stylu renesansowym i dachami w kształcie walca.

Interier zamku doznał w 2. połowie 19. stulecia szerokich zmian, które odbiły się przede wszystkim na charakterze pomieszczeń w piętrach. W parterze częściowo dochowano pierwotne sklepienia, przeważnie w kształcie walca lub walca z wycinkami. Bardziej zachowane są bowiem wnętrzna głównego (środkowego) skrzydła z lunetowymi sklepieniammi z gwoździami w pomieszczeniach na parterze i salami reprezentacyjnymi z bardziej skomplikowanymi wzorami w sklepieniach. W jednej z pomieszczeń pierwszego piętra udało się dochować malowany sufit belkowy w stylu renesansowym.br />
. Siedziba Powiatowego Muzeum Geograficznego jest w przestrzeniach zamku. Jego ekspozycja może dopomóc w orientacji w modzie kłobukarskiej i historii miasta. W salach historycznych zamku organizowane są także regularne wystawy.

Muzeum jest czynne:
Wt - Pią 8:00 - 12:00 13:00 - 16:00
So, Ne 9:00 - 15:00
(od 1.11. do 31.3. w sobotę zamknięte)

DALSZE INFORMACJE: http://www.muzeum.novy-jicin.cz